Kącik logopedy

W naszym przedszkolu kształtuje się szeroko rozumiane kompetencje komunikacyjne, wspomaga się dzieci w mówieniu, języku i potrzebie komunikowania się.

Dziecko przychodzace do przedszkola porozumiewa się za pomocą ubogich jakościowo znaków językowych i nie rzadko wymaga specjalistycznej pomocy logopedy. W tym czasie dynamicznie zaczyna się już rozwijać mowa czynna, doskonali się artykulacja, powoli zanikaja agramatyzmy składniowo- fleksyjne, a wypowiedzi mają coraz lepsze brzmienie. Sukcesywnie dojrzewają organy mowy i coraz bardziej skoordynowana jest aktywność muskulatury języka, warg, podniebienia, krtani i płuc.

W trakcie prowadzonych w przedszkolu ćwiczeń logopedycznych doskonali się motorykę   i kinestezję narzadów artukulacyjnych, co pozwala na prawidłowe wybrzmiewanie zaburzonych głosek. Pełne opanowanie wszystkich głosek wymaga czasu i intesywnego treningu.

Zachęcam do współpracy rodziców uczęszczajacych na ćwiczenia logopedyczne.

Wspólnie postarajmy się o to, aby dzieci kończace edukację przedszkolną prawidłowo mówiły.

 

PORADY LOGOPEDY

DROGI RODZICU!!!

STYMULUJ ROZWÓJ MOWY DZIECKA!!!

 

1.  Rozmawiaj z dzieckiem  – nie mów do niego ale porozumiewaj się z nim, adekwatnie reaguj na komunikaty.

2. Motywuj do nawiązywania kontaktów.

3. Zwróć uwagę jak Twoje dziecko oddycha, żuje, połyka.

4. Wykorzystuj w dużym stopniu skłonność dziecka do naśladowania.

5. Zadbaj o to, aby Twoje dziecko nie traciło chęci i radości mówienia.

6. Ćwicz dziecięcy słuch, usprawniaj zdolnosć różnicowania dźwięków.

7. Właściwie odżywiaj dziecko, dawaj dziecku duże ilości twardych surówek, owoców, warzyw, pieczywa ze skórką.

8. Usprawniaj dziecko ruchowo, gdyż z dużej motoryki wyrasta motoryka mała.

 

ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE – UDANEJ ZABAWY!!!

Szumią piękne choineczki szu szu szu – język do góry na wałek dziąsłowy.

Na ich czubku sa gwiazdeczki – czubkiem języka rysujemy gwiazdki na podniebienu.

Biały puszek wokół nas - językiem oblizujemy usta.

Na niebie błyszczą tysiące gwiazd – czubkiem języka dotykamy kolejno zęby.

Pajac skacze, kaczka kwacze, miło spędzać trzeba czas – uśmiechamy się pokazując zęby.