POSTAWY RODZICÓW WOBEC DZIECI

Coraz więcej czynników wpływa negatywnie na kształtowanie dzieci. Wiele z nich jest poza naszymi możliwościami reagowania, niektóre jednak zależą od nas rodziców. Co prawda większość z nas może powiedzieć słowami Bettelheima:

wprawdzie nie jesteśmy rodzicami doskonałymi, ale wystarczająco dobrymi, jeżeli kochamy nasze dzieci i staramy się, najlepiej jak potrafimy, dobrze je wychować”

to warto czasem zastanowić się nad naszymi postawami wobec dzieci.

RODZICE

DZIECI

Nieumiejętność okazywania miłości, uczuć Szukanie ciepła i miłości wśród rówieśników, w sektach, przedwczesna inicjacja seksualna
Nadmierne oczekiwania w stosunku do możliwości dziecka, wygórowane ambicje wobec niego, brak akceptacji Niska samoocena, niechęć do najbliższych, brak akceptacji siebie, szukanie jej wśród rówieśników za pomocą ryzykownych zachowań (agresja, sięganie po alkohol lub narkotyki), stany depresyjne, próby samobójcze
Lekceważenie problemów dzieci, minimalizowanie czasu im poświęcanego. Unikanie trudnych rozmów Zamykanie się w sobie, szukanie rozwiązań problemów wśród kolegów, ucieczka w świat mediów
Brak konsekwencji w działaniu Lekceważenie rodziców, nie realizowanie poleceń, działania pozoranckie, utrata autorytetu
Nadmierne zaufanie do dzieci – za duża swoboda Próby niebezpiecznego eksperymentowania, stworzenie nierealnej rzeczywistości, wybieranie płytkich medialnych wzorców i utożsamianie się z nimi
Nadopiekuńczość Brak samodzielności, zagubienie, bezradność, lęk przed podejmowaniem decyzji, nieumiejętność radzenia sobie ze stresem
Nadmierna rygorystyczność, stosowanie kar i przemocy fizycznej, minimalizowanie nagród i pochwał Osłabnięcie więzi rodzinnych, ucieczki z domu, zdobywanie autorytetu wśród rówieśników agresją, odreagowywanie się w przemocy
Reagowanie na problemy dzieci pod wpływem silnych emocji Ucieczka w milczenie, izolowanie się, agresywne replikowanie, kłótliwość
Brak poszanowania intymności (wścibstwo) Skrytość, brak zaufania, utrata autorytetu

                                                                                                                                                                                                  psycholog szkolny